Գոռ Պողոսյան-բանաստեղծություններ

***

Ադամական գեթ մեկ կողից ...
Բայց ի~ինչ չքնաղ մի արարում ,
Որի կրքոտ դիմախաղից
Արական սե~եռն է , ողջ մարում :

Օ~օհ , Տե~եր Աստված , պարգև° է սա ,
Թե դեպ գեհեն տանող ուղի ,
Բանատողեր ծնող մուսա~ա ,
Թե տվայտանք ` մահով հղի ...

Եվ ի~ինչ այրեր խոնարհվեցին
Այս կողածին հրաշքի դեմ ,
Եվ ի~ինչ կյանքեր խորտակվեցին ,
Դարձան ոչինչ ` սիրուն ընդդեմ :

*****************

Մթնշաղին հովեր եկան
Եվ փակեցին աչքերս թաց :
Ինձ հայտնվեց մի ուրվական ,
Փաղաքշեց վերքերս բաց :

Հովերը սերս զգացին ,
Թրթռացրին վարսը նրա :
Կոպերս պիրկ սեղմվեցին ,
Որ բույրը գա սրտիս վրա :

Եվ սիրտս ... ա~խ ... կարո~տ այնքան ,
Շնչեց տեսիլքն այդ խնկաբույր ,
Մինչ լույս տենչաց , ողբա~ց որքան ,
Բայց լուսացրեց ... ա~խ ... անհամբույր :

***************

Մայրամուտն ասելիքվեց իմ մեջ ,
Եվ Մուսաս տարավ բառաորսի :
Զբոսնեցի քաղքով իմ սնամեջ `
Գրկելով ստվերները գորշ ` դրսի :

Որսացի բառեր հայացքներում
Եվ նրանց աչքե~րը ես մտա ,
Լռվեցի անթարթ առէջներում .
Դեմքերին հայացք ես չգտա :

Զբոսայգի : Դատարկ մի նստարան :
Մի պոետ ` մի խենթ հայա~ցք թշվառ :
Չքացավ ոսկին մայրամուտի :
Հաջորդիվ ` մի մթնշա~ղ խավար :

Մի կատու եկավ , հպվեց ձեռքիս :
Հայացքում իր ` բա~ռն էր որոնված :
Նետեցի ինձ տուն ` թուղթուգրչիս ...
Կարևոր մի բան այգում թողած :

Gor Poghosyan