Լենա Հարությունյան-բանաստեղծություններ

ՊՈԵՏՆԵՐԻՆ

Եվ խաղում եք սիրուն,
Եվ սիրուն եք` խաղում,
Երբ սիրում եք... սիրու~ն,
Եվ որ սերն եք սիրում,
Երբ խաբվում եք ներսում,
Եվ սիրուն եք փակում,
Անգամ էջերը հին...

Երբ տանում եք հեռուն`
Հույզերը ջինջ,
Երբ լռում եք անգամ,
Դուք լռում եք սիրուն,
Ձևանու~մ եք մանկան
Անմեղությամբ,
Ու դառնությամբ
Կուրանում եք սիրուն...

Անօգնական այնքան,
Այնքա~ն ուժեղ,
Այնքան խե~նթ ու խելառ,
Այնքան դժգույն,
Այնքան 'ես'-ով հզոր,
Այնքան բառով հարուստ,
Այնքան բա~րձր ու մեծ`
Պոետներս` վսեմ....

***********************************

Իմ մտքի կապու՜յտ
Թիթեռնիկ հլու,
Իմ փոքրի՜կ, փոքրիկ
Թափանցիկ ուրու,
Թևում ենք անվերջ,
Սլանում հեռու,
Երազ կդառնանք,
Երկնքի շուրթին,
Ժամանակախաղա՜ղ,
Ժամանակավո՜ր
Հրա՜շք ենք երկու...

********************************

ՈՎ Է ՆԱ

Ո՞վ է նա՝ մարդը իսկական,
Քայլող բարությամբ, թե՞ ատելությամբ,
Աննկուն կամքով իր ստեղծարար,
Թե՞ կյանքն անարգող իր իշխանությամբ:
Հավատի սիրով ու երանությա~մբ,
Թե՞ թալանված բախտի անճարակությամբ...

Ո՞վ է նա ...
Ծուղակներ հյուսող իր անխղճությամբ,
Անհավատությամբ, իր երեսը փակող,
Հարգանք վայելող ծածկամտությա՞մբ,
Թե փեշն անհարկի միշտ քամուն տվող
Իր թեթևությամբ...
Եվ նա չի~ սիրում մեզ նմաններին...

Ինքնասպանությամբ պատիվ փրկողը`
Փրկություն չէ դեռ...
Եվ հազարավոր աչքերի դիմաց իր հարազատից
Ներում հայցողը...նա՞ է....

Չէ, նա՛ է մարդը, իր ծաղկող մտքի
Վերին խենթությամբ, սերը
Գովերգող մղձավանջներում արևահմա
Մտքի մեծությա՜մբ, մեծահոգությա՜մբ...
Եվ հավանաբար հենց նա է մարդը՝
Հավատավորի առաքելությամբ,
Լավատեսությամբ՝ կյանքը կախարդող....
Կորստյան գիշե՜ր, առավոտի ցա՜վ,
Աղոտացումի քնքուշ տրտմություն,
Վերին փրկություն, թե՞ անվերջություն,
Հոգևոր սնունդ ա՜յն, հաջորդ կյանքում,
Մարդկության առջև եդեմադռան
Միակ փրկություն..
Նա՛ ....թող լինի ՄԱՐԴԸ...